... αρκεί να σπάσουμε την πολιορκία της ΣΤΙΓΜΗΣ! ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Α, ρε μάννα, Αθάνατη!

Δεκαοχτώ χρόνια μετά, έπρεπε να αποδείξω πάλι, πως δεν είσαι Εδώ! Και τα χαρτιά και η γραφειοκρατία και τα ανθρώπινα λάθη να επιμένουν: πως είσαι!

Μ' άρεσε!...
Αντί να νευριάσω, χαμογελούσα.
Α, ρε μάννα!
Τι σαν μου έδωσε μια ευγενέστατη κυρία στο τέλος πέντε αντίγραφα της ληξιαρχικής πράξης θανάτου;
Ούτε που τα κοίταξα.
Εγώ ξέρω πως είσαι: Εδώ!
Άλλοι μπερδεύτηκαν...
Αυτοί που χάνονται στα χαρτιά.
Άλλωστε, επίσημο χαρτί ήταν και το προηγούμενο που διαβεβαίωνε πως:
"... η Αφροδίτη Σταματίου ή Δεσπότη Δεν απεβίωσε..."

Έχω στα χέρια μου δυο χαρτιά σφραγισμένα. Το ένα λέει: "ΟΧΙ!", τα πέντε λένε: "Ναι"!

Αν φωτοτυπήσω το πρώτο 100 φορές, νικήσαμε ΜΑΝΝΑ!

Είναι η δεύτερη φορά.
Την πρώτη... στο χωριό... φαινόσουνα ακόμα... "ζωντανή"!
Μετά το χαρτί... σε "διαγράψανε...", λέει.
Βαριά η λέξη.

Τώρα: Λάθος. Σωρεία λαθών. "Άμα ξεκινήσει κάτι στραβά..." είπε η γλυκύτατη κυρία.

Μ' άρεσε αυτό το παίδεμα.

Αν υπάρξει και τρίτη, τότε θα τους δώσω τα βιβλία σου! "Ήδη τους είπα πως έχεις αλλάξει τόπο κατοικίας, όπως και το όνομά σου εδώ και 18 ολόκληρα χρόνια. Τώρα σε λένε: "Μάννα με δυο ν" κι αν δεν θέλουν να ξαναεκτεθούν οι Υπηρεσίες... ας φροντίσουν να ενημερώσουν εγκαίρως τα χαρτιά τους...