... αρκεί να σπάσουμε την πολιορκία της ΣΤΙΓΜΗΣ! ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Σοφό;

Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.

Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο :
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα :
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε :

Όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί;
Ο άλλος φίλος απάντησε : «όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».

ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
Στείλε αυτή τη φράση στους ανθρώπους που δεν ξεχνάς.
Αν δεν την στείλεις σε κανένα, αυτό σημαίνει ότι είσαι βιαστικός και ότι ξεχνάς τους φίλους σου.
ΠΑΡΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ!!!!!

Είναι απ' το χαμομηλάκι και για πιο γρήγορα, το στέλνω από δω.

Εγώ συνηθίζω να τα γράφω όλα στο χαρτί και ευτυχώς το προσέχω σαν τα μάτια μου! Έγραψα και στην άμμο πολλές φορές, στην πέτρα δεν τα κατάφερα, όσο κι αν προσπάθησα. Ίσως γιατί δεν βρέθηκε η χαρά, όπως την εννοεί το χαμομηλάκι. Ακόμα πνίγομαι. Όταν βρεθεί ο φίλος που θα με "σώσει" απ' τον πνιγμό, θα το γράψω στον ουρανό, για να το βλέπουν όλοι! Την πέτρα ποιος να την δει;

Γεια σου, χαμομηλάκι με τα ωραία σου! Μόνο που τον χρόνο τον δίνει Άλλος και κανένας φίλος! Κι εχθρός να είναι δίπλα σου, αν είναι Άνθρωπος, οφείλει να σε σώσει!

Άλλο φίλος και άλλο "Σωτήρας" χαμομηλάκι μου!

Γιατί δεν μου "δένει" αυτό σοφό; Τι δεν κατάλαβα καλά;