... αρκεί να σπάσουμε την πολιορκία της ΣΤΙΓΜΗΣ! ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Σούζα τ' αλογάκιιιι!!!

Μέσα στο σαλόνι μου, (κάθε Κυριακή απόγευμα- ως βράδυ) είναι τέσσερις άντρες και βλέπουν μπάλα. Ο μικρός το σκάει πότε πότε με τον έρωτά του. Οι άλλοι, εκεί! Μιλάνε, μαλώνουν, βρίζουν, χάνουν, κερδίζουν, εκεί και με τρομάζουν κάθε φορά!
Ο καθένας τους και διαφορετική ομάδα, ο καθένας τους και η άλλη άποψη!
Όλοι μαζί όμως, αγαπημένοι!
Μ' αρέσει!
Τους ζηλεύω τους άντρες που γίνονται τόσο εύκολα παιδιά!

"Κι άλλο μεζέ; Καφέ; Γλυκό, φρούτο, χυμό, ποτό;" δίνω και το παρόν!

Σούζα τ' αλογάκ!

Θυμήθηκα αυτό το τραγούδι, της Ρίτας και γέλασα μόνη μου!



Θυμήθηκα κι ένα άλλο, γιατί τους αγαπάω αυτούς τους άντρες. Πολύ! "Δεν έχω καρδιά, έχω καφενείο!"
Πάω να το βρω, γιατί δένει με το δικό μου κάπνισμα και με το καφενείο που έχω κάνει το δωμάτιο της κόρης μου, που λείπει.

Εκεί οι άντρες, εδώ το καφενείο! Κανένας τους δεν καπνίζει!

Γύρισα χωρίς τραγούδι. Δεν θυμάμαι τον τίτλο και δεν χασομεράω άλλο για να το βρω.
Αρκεί που το θυμήθηκα!