Αλλαγή χρόνου, αλλαγή και στην υποδοχή του

23:03 1/1/2010

Ήρθε και το 2010! Πέρασαν κιόλας 23 ολόκληρες ώρες!
Όλα καλά!
Με χαμόγελο χαιρέτησα το 2009 κι ας με πόνεσε τόσο!
Δεν το πέταξα. Το κράτησα εκεί στο ντουλάπι των εμπειριών και των αναμνήσεων, γιατί δεν παύει να είναι κομμάτι απ' τη ζωή μου. Τα μαθήματα που μου έδωσε, ήταν μεν πολύ σκληρά, με προετοίμασαν όμως, με προπόνησαν καλά θα έλεγα, για να συνεχίσω παρακάτω.
Γι' αυτό το ευχαρίστησα κιόλας και κυρίως γιατί απ' τις τόσες φουρτούνες με έβγαλε σώα στη στεριά. Μπορεί να ξερνάω ακόμα αλμύρα, μα όπου να 'ναι... τελειώνει κι αυτή!
Ήρθε και ο Νέος Χρόνος! Τον περίμενα όπως πάντα, λες και ήταν ο επίσημος καλεσμένος του σπιτιού μου και της οικογένειάς μου. Φέτος βέβαια, η υποδοχή του ήταν τελείως διαφορετική. Δεν πιστεύω να μου θύμωσε. Του εξήγησα, άλλωστε, όπως και στην οικογένεια.
"Φέτος δεν έχω διάθεση για καλεσμένους και νταβαντούρια... Θέλω να είμαστε μόνο η οικογένεια. Εφόσον φέτος κουραστήκαμε τόσο πολύ, παλεύοντας με τρικυμισμένα κύματα της ζωής και χαθήκαμε, θέλω αυτή την τόσο σημαντική βραδιά, να κρατιέμαστε χέρι χέρι, ν' αγκαλιαστούμε, να βρούμε τις ισσοροπίες μας και το επίκεντρο της βάρκας μας, για να μην ξαναμπατάρουμε..."
Το δέχθηκε σύσσωμη η οικογένεια. Τα πάγια έθιμα άλλαξαν και προέκυψαν καινούργια...
Όλα καλά. Όλα συγκινητικά και ζεστά.
Όχι. Του χρόνου αν είμαστε καλά, δεν θα είναι έτσι. Μια φορά ήταν αυτή και δεν θα ξαναυπάρξει αντίγραφο... Ξέρω ότι όλοι μας θα την θυμόμαστε αυτή τη βραδιά που επισκευάζαμε τη βάρκα, μαζί με τις ψυχές μας.
Από σήμερα είμαστε όλοι πιο δυνατοί. Πιο έτοιμοι για τα καινούργια, όποια κι αν είναι αυτά, καλά ή κακά. Όλοι μαζί, αλλά συνάμα κι ο καθένας χωριστά, είμαστε έτοιμοι για νέα ταξίδια ζωής, έχοντας όμως μαζί μας τον απαραίτητο εξοπλισμό, για τυχόν νέες φουρτούνες...